ادبیات نظری تحقیق فناوری نانو و نانوتکنولوژی و صنعت
فناوری نانو
نانو تکنولوژی عبارت است از توانمندی تولید مواد ، ابزارها و سیستم های جدید در اندازه های مولکولی و اتمی و در دست گرفتن این ساخته ها و استفاده از ویژگی هایی که در این ابعاد ظاهر می شوند ( عبدی و همکاران ، 1387 ).
بسیاری از متخصصان ، محققان ، مهندسان و دانشمندان علوم مختلف معتقدند که فناوری نانو موجب تغییرات مهمی در صنعت و جامعه می شود و این تغییرات می تواند این امکان را ایجاد کند که مواد جدیدی تولید کنیم ، موادی که به صورت بالقوه می تواند اثرات مثبت یا منفی روی ایمنی ، بهداشت و محیط داشته باشد ( کارن و همکاران ، 2005 ).
فناوري نانو را منشا تحولات فناورانه و انقلاب صنعتي آينده مي دانند و بسياري از كشورها اقدام به توانمندسازي خود در رويارويي با اين فناوري نموده اند . اين فناوري در دهه 1980 ميلادي به طور تدريجي وارد صنعت شد و تا اين زمان حجم بالايي از بودجه هاي تحقيقاتي را به خود اختصاص داده است . اين فناوري در مراحل اوليه رشد خود است و انجام پيش بيني هاي دقيق درخصوص روند توسعه و ابعاد آن امكان پذير نيست ، ولي نمي توان نسبت به تحولات ناشي از آن در كشور بي توجه بود ( تولستوشو ، 2007 ).
يكي از پيشوندهاي مقياس اندازه گيري در سيستم SI نانو به معني يك ميلياردم واحد آن مقياس است . براي مثال يك نانومتر معادل يك ميلياردم متر است . با توجه به اينكه يك سلول بدن بيش از صدها نانومتر است مي توان به كوچكي اين مقياس پي برد . از آنجايي كه علوم نانو بخش وسيعي برگرفته از مباحث شيمي ، فيزيك ، بيولوژي ، پزشكي ، مهندسي و الكترونيك را در بر مي گيرد ، گروه بندي آن بسيار پيچيده است . دانشمندان ، علوم نانو را به چهار گروه شامل مواد ( گروه اول )، مقياسها ( گروه دوم )، تكنولوژي الكترونيك ، اپتوالكترونيك ، اطلاعات و ارتباطات ( گروه سوم ) و بيولوژي و پزشكي ( گروه چهارم ) طبقه بندي كرده اند . اين طبقه بندي باعث سهولت در بررسي اين علوم شده است البته تداخل برخي از بخش ها در يكديگر طبيعي است . برنامه هاي توسعه اين تكنولوژي به سه بخش كوتاه مدت ( كمتر از پنج سال )، ميان مدت ( بين۱۵ - ۵ سال ) و بلند مدت ( بيش از۲۰ سال ) تقسيم بندي شده است . مواد نانو قابليت كنترل ساختار تشكيل دهنده مواد پيشرفته ( از فولادهاي ساخته شده در اوايل قرن۱۹ تا انواع بسيار پيشرفته امروزي ) در ابعاد كوچك و كوچكتر ، در اندازه هاي ميكرو و نانو بوده است . هر قدر بتوانيم اين مواد را در ابعاد ريزتر و كنترل شده اي توليد كنيم خواهيم توانست مواد جديدي را با قابليت و عملكردهاي بسيار عالي به دست آوريم . تاكنون تعاريف متعددي از مواد نانو ارائه شده است اما در يك تعريف جامع مي توان گفت موادي در اين گروه قرار مي گيرند كه يكي